Stage

Lieve allemaal!

Er is weer zoveel wat ik jullie moet vertellen dus laat ik maar meteen beginnen. Ik had dinsdag mijn aller eerste stage dag. Anouk en ik hoefde pas om half 8 te beginnen omdat we dan niet meteen met de deur in huis vielen op de afdeling. Wij natuurlijk heel netjes kwartier van te voren bij de plek waar we hadden afgesproken met zuster Edna (onze studie begeleidster) en zoals ze allemaal doen half uur later aan komen. Best wel warm in onze zusterpakjes lopen naar het ziekenhuis en wachten maarja het was even niet anders. Eerst brachten we Anouk naar haar afdeling interne vrouwen en daarna ging ik. Mega nerveus was ik maar wel ontzettend veel zin. Ik ging met iedereen kennis maken en voorstellen maar uiteindelijk ben ik die namen vergeten. Geloof mij iedereen heeft soms moeite om mijn naam goed te zeggen maar dan moeten ze even naar Suriname komen MIJN HEMEL! Echt de moeilijkste namen komen voorbij. Een klasgenoot fluisterde in mijn hoor zeg maar gewoon zuster dan komt het wel goed dus dat ga ik maar voortaan doen. De stage dag was begonnen en ik keek mijn ogen uit naar al die kleine baby's. Van mijn collega's mocht ik niet te veel knuffelen met al die baby's daar zouden namelijk de moeders gewend aan raken en ze moeten het zelf doen. Ik wilde graag aan de slag met werken maar daar dachten mijn collega's anders over. Deze zusters werken wel maar niet zo hard het is natuurlijk ook ontzettend warm maar na 1 patient hebben ze al hard gewerkt en gaan ze even zitten. Ik kreeg dan ook vaak te horen: Ga zitten meisje! En dan echt op ze surinaams. De communicatie ging ook wel een beetje moeizaam ze praten dan wel nederlands maar met een zwaar accent of heel zacht. Wij nederlanders praten enorm hard tegen elkaar of die surinamers hebben goede oren want ik versta ze niet zo goed.
Woensdag moesten we dan echt om 7 uur beginnen en daar liepen we dan om kwart voor 7 naar het st.vincentius ziekenhuis. Beetje slaperig maar wel enthousiast kwamen we het ziekenhuis in en liepen we direct naar onze afdelingen. Ik stond gekoppeld aan een zuster maar die kwam even om 8 uur dus had ik maar alvast de bedden opgemaakt. Uiteindelijk na dat het werk was gedaan ben ik toch even naar de babykamer gegaan of even te spieken. Een collega was net bezig om een baby in bad te doen en ik mocht het zien hoe ze dat deed zodat ik dat later ook kon doen. Na dat ze de baby had gewassen en aangekleed vroeg ze of ik haar even wilde vast houden. Maar NATUURLIJK wilde ik dat, nog geen 24 uur oude baby kreeg ik in mijn armen en wat een popje! Een paar collega's kwamen binnen en vroegen gelijk wanneer ik kinderen ging maken? Dus... Toen het antwoord was ik wacht nog even een tijd moesten ze allemaal lachen hier in Suriname is het namelijk best wel normaal om op je 19e 20e kinderen te krijgen. Nou ik wacht nog wel even! Verder heb ik niet zoveel nog gedaan even mee gekeken met de medicijnen en nog wat schoon gemaakt. Maar vooral veel uitleg gekregen over de afdeling. Het gaat er zo anders dan Nederland maar wel een prachtig ziekenhuis! Je loopt gewoon door een hele grote tuin als je naar een afdeling wilt. Ik bedoel kun je het je voorstellen? Ik heb het onwijs naar mijn zin hier en heb al heel veel andere studentjes leren kennen. We hebben nu alweer weekend en vanavond gaan het we het surinaamse nacht leven leren kennen. Ik kan niet wachten om even de heupen los te gooien want salsa doe je namelijk veel hier!

Ik heb al heel veel lieve complimentjes over mijn reisverslagen gehad en hoop dat jullie deze net zo leuk vinden.
Dikke kus & lobi
Kay