tijd is kostbaar!

Lieve allemaal!

Hoe is het met jullie? Met mij gaat alles goed. Het is alweer 13 Maart 2013 en over 6 dagen zit ik hier alweer 2 maanden. De tijd gaat zo super snel wanneer je het naar je zin hebt. Anouk en ik zijn verhuist naar een andere kamer in het huisje. Dat kwam omdat de andere kamer aan de weg zat en je letterlijk ALLES kon horen. Hier in Suriname houden ze niet echt rekening met als het 04:00 is met zachte muziek op een door de weekse dag. De nieuwe kamer bevalt ons prima hij is veel ruimer en vooral veel rustiger dus beter kan het niet! Anouk en ik zijn van de week weer flink aan de slag gegaan voor ons verblijfsvergunning en dat was mij wel weer een feestje! We waren rond 08:00 bij de vreemdelingen politie en stonden al in een rij terwijl de deur gewoon dicht werd gedaan. Iedereen had een afspraak (inclussief wij) tussen 07:30 en 09:00 lekker handig dus als je beseft dat er meer dan 100 mensen waren. Dus Anouk en ik netjes in de wacht en na uiteindelijk 2 uur wachten mochten we naar binnen naar loket 1. Weer een rij maar dat ging gelukkig een stuk sneller papieren laten zien en weer door lopen volgende loket nummer 2. Weer papieren laten zien alles gecheckt en we kregen een nummertje en konden weer gaan wachten. Na anderhalf uur te hebben gewacht werd het nummertje omgeroepen en konden we bij loket 3 gaan staan. Papieren werden opnieuw gecontroleerd leuk formuliertje ingevuld en na 6 weken kan je bellen voor je verblijfsvergunning. Allemaal erg leuk en aardig maar dan is het alweer mei en ben ik in Suriname voor nog ongeveer een maand dus het gaat de goede kant op. Anouk en ik waren 15:30 thuis en waren gesloopt maar gelukkig eindelijk was het geregeld.

Stage gaat nog steeds echt super goed en heb het onwijs naar mijn zin. Ik merk steeds meer dat de kraam wel echt mijn ding is! Per 2 april mag ik naar de kinderafdeling en kijk er ontzettend naar uit. Weer nieuwe dingen leren,nieuwe doelgroep en natuurlijk andere collega's. De laatste 2 weken voor dat ik naar de kinderafdeling ga sta ik ingedeeld op de OK dus ik mag live operaties mee maken (ik hoop dat ik niet 10 keer neer val) en mag ik mee kijken op de verloskamer om een geboorte mee te maken (en hopelijk nog kinderen wil). Het leuke aan dit ziekenhuis is dat ze je overal willen bij betrekken ze willen je dingen laten zien en dat vind ik wel belangrijk. Kan het Nederlandse ziekenhuis wel wat van leren!

Anouk en ik willen telkens leuke dagen plannen om naar de colakreek te gaan of naar een ander meer maar het weer zit niet mee. Het regent hier nog steeds en gelukkig niet de hele dag maar als het hier regent komt het met bakken uit de hemel en dat is niet echt een perfecte dag om lekker bruin te worden. Want tjah als ik terug ben wil ik wel stiekem iedereen jaloers maken haha. Wel zijn we naar een javaanse bruiloft geweest en zijn gaan shoppen in de stad. De javaanse bruiloft was erg leuk en interessant om mee te maken. Er waren echt heel veel mensen en iedereen kwam mee eten uit kartonnen bakjes en zaten op plactic stoelen. Er was een toneel stuk waar veel humor in zat ik heb er niet heel veel van verstaan want het was in het Surinaams maar volgensmij zat er heel veel humor in want iedereen moest keihard lachen!

Anouk haar ouders komen 16 maart langs en staan er weer leuke tripjes geplant zoals boto pasi. Boto pasi is 3 dagen en we gaan het binnenland in met de boot. Als het zover is laat ik jullie natuurlijk alles details weten!

Ik hou jullie op de hoogte!

Big bossie (dikke kus) & lobi Kay